Икĕ хĕр

Константин Иванов | Сăвăллă юмах | 1907 Хăйĕн аслă хĕрĕнчен Ашшĕ ыйтать: «Мĕн мăнтăр?» — Пирĕн атте килĕнчи Кăвак лаша пит мăнтăр.

«Ăслă каларăн, хĕрĕм».

Унтан ыйтать: «Мĕн тутлă?»

— Пирĕн атте килĕнчи

Вĕллери пыл пит тутлă.

«Ăслă каларăн, хĕрĕм».

Татах ыйтать: «Мĕн çемçе?»

— Пирĕн атте килĕнчи

Тӳшек-минтер пит çемçе.

«Ăслă каларăн, хĕрĕм,

Хисеп турăн аçуна,

Ĕнтĕ сана çакăншăн

Çур мулăма паратăп».

Унтан кĕçĕн хĕрĕнчен

Ашшĕ ыйтать: «Мĕн мăнтăр?»

— Çут тĕнчере çĕр мăнтăр,

Унтан мăнтăр нимĕн те çук.

«Санра пархатар сахал».

Унтан ыйтать: «Мĕн тутлă?»

— Ыйхă тутлă, тĕнчере

Унтан тутли нимĕн те çук.

«Санра пархатар сахал».

Татах ыйтать: «Мĕн çемçе?»

— Алă çемçе, тĕнчере

Унтан çемçи нимĕн те çук.

«Санра пархатар сахал,

Эсĕ манăн хĕрĕм мар!»

Ашшĕ вара ку хĕрне

Хăваласах ячĕ, тет.

1907-1908

Читайте нас:

Новости партнеров