Чăваш вĕт эпĕ, чăн- чăн чăваш-
Чăвашла калаçать ман чĕлхе.
Чунпа та, юнпа та эп чăваш,
Чăвашла шухăшлать манăн пуç,
Чăвашла шыв сикки те ташлать.
Чăвашла хăпарать шурăмпуç,
«Сĕм вăрман та чăвашла кашлать!»
Пÿплешетĕп чăваш ентешпе,
Чăвашла сăвăсем те çырап.
Çак чĕлхе ман телей ĕмĕрне,
Пурнăçра çак пĕр чаплă парне-
«Эп чăваш вĕт!»,- тесе хăш чухне,
Ирхине вăрансан, савăнап.
Пахиллетĕп ЧĂВАШ ЧĔЛХИНЕ,
Кун-çулне кĕл туса хăварап!